Ο Ελληνικός Δρόμος του Μεταξιού περνά και από τη Θεσσαλονίκη, τη δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Ελλάδας. Πιο συγκεκριμένα, από το προάστιο της Πυλαίας, όπου βρίσκεται το παλιό μεταξουργείο Μπενουζίλιο. Χτίστηκε γύρω στα 1880, ως τμήμα των εγκαταστάσεων του μεγάλου εργοστασίου κεραμοποιίας Allatini. Στα 1919 – 1920 περνά στην ιδιοκτησία του Λεβή Μπενουζίλιο και λειτουργεί αρχικά ως βιοτεχνία κατασκευής κλειδαριών και κουμπιών. Στο πέρασμα του χρόνου άλλαξε χρήσεις (φούρνος κεραμικών, στάβλος, χυτήριο, κάβα κλπ) ανάμεσα τους και μεταξουργείο. Το ακίνητο κληρονόμησε η κόρη του Μπενουζίλιο, Λίλυ, η οποία το πούλησε στους Αφούς Μούχα το 1976. Το μεταξουργείο Μπενουζίλιο αποτελείται από το αρχικό, διώροφο κτίριο, μαζί με τις μεταγενέστερες προσθήκες ενώ στα όρια του βρίσκεται άλλο ένα διώροφο κτίσμα και μια υψικάμινος. Άλλα αξιόλογα στοιχεία του συγκροτήματος είναι τα κεραμίδια της στέγης που προέρχονται από τα Κεραμεία Αλλατίνι και του Pierre Amedee της Μασσαλίας και οι μαντεμένιες κολώνες.

Σήμερα, αν και τα παλιά κτίρια του συγκροτήματος, ο μαντρότοιχος και η καμινάδα έχουν χαρακτηριστεί ως διατηρητέα μνημεία, το Μεταξουργείο Μπενουζίλιο παραμένει εγκαταλελειμμένο, περιμένοντας την αξιοποίηση του, ως ένα σημαντικό δείγμα της βιομηχανικής εξέλιξης της πόλης.